____________________________________________________________________________________________________________________
............................................................... *ειδήσεις * νέα * ρεπορτάζ *έρευνα σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων *
___________________________________________________________________________________________________________________

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Οι καταναλωτές προτιμούν τα βιολογικά προϊόντα


 βιολογικά προϊόντα

Περισσότεροι από τους μισούς καταναλωτές προτιμούν πλέον τα βιολογικά προϊόντα στις αγορές τους όπως προκύπτει την ετήσια έρευνα του Εργαστηρίου Μάρκετινγκ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (A.LA.R.M.) και του Κέντρου Αειφορίας (CSE) με θέμα «Πράσινο Marketing: Περιβαλλοντικές Διαστάσεις του Marketing στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης».
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε πανελλαδικό δείγμα 700 ατόμων και στα συμπεράσματά της αναφέρεται ότι το 57,2% των καταναλωτών προτιμά βιολογικά προϊόντα, ενώ ένα 52,3% άλλαξε τη μάρκα του προϊόντος που αγόραζε, επιλέγοντας ένα φιλικό προς το περιβάλλον προϊόν.
Η έρευνα αυτή, πραγματοποιείται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και αποτυπώνει την καταναλωτική συμπεριφορά απέναντι στις περιβαλλοντικές διαστάσεις του Marketing, αναδεικνύει τη συνεχώς αυξανόμενη ευαισθητοποίηση του κοινού σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα και καταγράφει τη στάση, τις αντιλήψεις και την ανταπόκριση του Έλληνα καταναλωτή απέναντι στις υπεύθυνες εταιρικές πρακτικές.
Αναλυτικά τα αποτελέσματα της έρευνας θα παρουσιαστούν σε ειδική εσπερίδα στις 2 Μαρτίου 2011 και η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, του Ινστιτούτου Εταιρικής Ευθύνης (CRI) και της Ελληνικής Ακαδημίας Μάρκετινγκ (ΕΛ.Α.Μ.).

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για την κοπή της πίτας των Αρκάδων Ιλίου

Σύλλογος Αρκάδων Ιλίου “Προσέληνοι”


Φωτογραφία: (Από δεξιά) Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αρκάδων Ιλίου "Προσέληνοι" και Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος του Δήμου Ιλίου, κ. Βασίλης Αλεξόπουλος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως, κ. Αθηναγόρας, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης, πατήρ Γαβριήλ Ασπρολούπος, ο τέως Δήμαρχος Ιλίου, κ. Βασίλης Κουκουβίνος και ο Δήμαρχος Ιλίου, κ. Νίκος Ζενέτος.



Φωτογραφία δεξιά: (Από δεξιά) Ο τιμώμενος τέως Δήμαρχος Ιλίου, κ. Βασίλης Κουκουβίνος, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αρκάδων Ιλίου "Προσέληνοι" και Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος του Δήμου Ιλίου, κ. Βασίλης Αλεξόπουλος, ο Δήμαρχος Ιλίου, κ. Νίκος Ζενέτος και ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου, κ. Χαράλαμπος Καρπούζος. 






Το Σάββατο 22 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Καλλιτεχνικό Καφενείο του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Ιλίου η εκδήλωση της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συλλόγου των Αρκάδων Ιλίου «Προσέληνοι».
Εντυπωσιακή ήταν η προσέλευση του κόσμου στη μοναδική αυτή εκδήλωση που διοργάνωσαν οι «Προσέληνοι», στο πλαίσιο της οποίας οι καλεσμένοι είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν πλούσια εδέσματα, εκλεκτό αρκαδικό κρασί, τη χορωδία και τα χορευτικά του Συλλόγου, υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής από το συγκρότημα του Χ. Κωστόπουλου.
Στο χαιρετισμό που απηύθυνε ο Πρόεδρος του Συλλόγου και Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος του Δήμου Ιλίου, κ. Βασίλειος Αλεξόπουλος, αφού αναφέρθηκε στο σημαντικό έργο και τις πολύπλευρες δραστηριότητες που έχουν αναπτύξει οι “Προσέληνοι”, ανακοίνωσε την έκδοση εφημερίδας από το Σύλλογο και τη δημιουργία λαογραφικού μουσείου (Αρκαδικό Σπίτι) και κάλεσε όλους τους παρευρισκόμενους, Αρκάδες και μη, να συμμετάσχουν στις δραστηριότητες και τις εκδηλώσεις του Συλλόγου. Ιδιαίτερα, όσον αφορά τη δημιουργία του λαογραφικού μουσείου, παρότρυνε τους συμπατριώτες του να συνεισφέρουν με όποιο τρόπο μπορούν, για να καταφέρει ο Σύλλογος να εξασφαλίσει μια όσο το δυνατόν καλύτερη και πλουσιότερη συλλογή εκθεμάτων από κάθε γωνιά της Αρκαδίας.
Παράλληλα, ευχαρίστησε και το Δήμο Ιλίου και ιδιαιτέρως το συμπατριώτη, Δήμαρχο Ιλίου, κ. Νίκο Ζενέτο, για τη συνδρομή τους στις προσπάθειες του Συλλόγου για τη διατήρηση και την προβολή των παραδόσεων, τα ηθών και εθίμων της Αρκαδίας, γιατί χωρίς την πολύτιμη αυτή συνδρομή ο Σύλλογος δε θα ήταν εφικτό να επιτελέσει με αποτελεσματικότητα το σημαντικό έργο του.
Κλείνοντας, ο κ. Αλεξόπουλος κάλεσε τον επί σειρά ετών, τέως Δήμαρχο Ιλίου, κ. Βασίλη Κουκουβίνο για να του απονείμει τιμητική πλακέτα για την πολύχρονη και πολύτιμη προσφορά του στο Σύλλογο των Αρκάδων, στον πολιτισμό και την παράδοση της πόλης, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Το γεγονός ότι ο Βασίλης Κουκουβίνος, ένας πρύτανης της Αυτοδιοίκησης, βρισκόταν επί 24 χρόνια στην ηγεσία της Διοίκησης του Δήμου Ιλίου και πρωτοστάτησε στον αγώνα για να βγει η πόλη μας από το μαρασμό και την αφάνεια, μας κάνει όλους ιδιαίτερα περήφανους… Το πόσο επιτυχής ήταν η πορεία του όλα αυτά τα χρόνια, το αποδεικνύει άλλωστε και η επί έξι συνεχείς τετραετίες εμπιστοσύνη των πολιτών του Ιλίου, οι οποίοι ήταν πάντα σίγουροι ότι το μόνο για το οποίο ενδιαφερόταν ο Βασίλης Κουκουβίνος είναι το σήμερα και το αύριο της πόλης μας».
Μετά το τέλος του χαιρετισμού του Προέδρου του Συλλόγου, το λόγο πήρε ο τέως Δήμαρχος Ιλίου, κ. Βασίλης Κουκουβίνος, ο οποίος, αφού ευχαρίστησε το Σύλλογο για την τιμή που του έκανε, εξήρε το έργο των «Προσέληνων» και ευχήθηκε κάθε επιτυχία στο σπουδαίο έργο τους.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ακόμα ο συμπατριώτης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως, κ. Αθηναγόρας, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης, πατήρ Γαβριήλ Ασπρολούπος, ο πρώην Υπουργός, κ. Κ. Γείτονας, ο Βουλευτής Αρκαδίας, κ. Ο. Κωνσταντινόπουλος, ο Δήμαρχος Ιλίου, κ. Ν. Ζενέτος, ο Δήμαρχος Γορτυνίας, κ. Γ. Γιαννόπουλος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ιλίου, κ. Δ. Κουκουβίνος, ο Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας, κ. Ε. Γιαννακούρας, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Ιλίου και του Δήμου Γορτυνίας, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αρκάδων Ζωγράφου, κ. Κ. Καλύβας, ο εκπρόσωπος της Πανγορτυνιακής, κ. Κ. Σακελαρίου, ο Καθηγητής Πανεπιστημίου, κ. Γ. Θανόπουλος, ο Πρόεδρος της Ένωσης Κρητών Ιλίου, κ. Σ. Μπουρδάκης, εκπρόσωποι τοπικών και εθνικοτοπικών συλλόγων της πόλης και πλήθος κόσμου.  

Για το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου

         O Γραμματέας                                   Ο Πρόεδρος
         Γιάννης Βέργος                   Βασίλης Αλεξόπουλος

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Κατά τον περιηγητή Παυσανία στη σημερινή τοποθεσία της Σύρνας βρισκόταν το Θύραιον



Η Σύρνα είναι ορεινός οικισμός στην επαρχία Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Μέχρι το 1998 ήταν έδρα της ομώνυμης κοινότητας, στην οποία υπάγονταν και ο οικισμός Άνω Καλυβάκια. Από το 1998, διοικητικά ανήκε στο δήμο Τρικολώνων, ο οποίος είναι ένας από τους αρχικούς δήμους του Ελληνικού Κράτους ιδρυθείς το 1836. Τον ιστορικό δήμο Τρικολώνων συγκροτούσαν η Στεμνίτσα και τα χωριά Ελληνικό, Σύρνα, Ψάρι, Παλαμάρι, Παύλια, καθώς και ο οικισμός Άνω Καλυβάκια. Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Παυσανία, οι "Τρικόλωνοι" ήταν πόλη που πιθανόν βρισκόταν στην περιοχή του τριγώνου που σχηματίζεται από τα χωριά Παλαμάρι, Παύλια και Σύρνα. Σήμερα υπάγεται στον ενιαίο Δήμο Γορτυνίας με Δήμαρχο τον Γιάννη Σ. Γιαννόπουλο.
Αρχαία και νεότερη ιστορία: Κατά τον περιηγητή Παυσανία στη σημερινή τοποθεσία της Σύρνας βρισκόταν το Θύραιον, πόλη κτισμένη από τον Θύραιο, υιό του Λυκάονα, και αυτό αποδεικνύεται από την ύπαρξη αρχαίων τάφων με οστά, αρχαία νομίσματα, πιθάρια κ.ά. Το χωριό με τη σημερινή του ονομασία,, πρωτοεμφανίζεται σε δημόσια έγγραφα το 1842, όπου διοικητικά ανήκει στον τότε Δήμο Τρικολώνων. Περίπου το 1640 στον ίδιο τόπο κατοικούσε μία γεωργική οικογένεια, του Δράκου Ψωμά, η οποία αργότερα μετοίκησε στην Στεμνίτσα. Το 1880 σύμφωνα σε μία απογραφή η Σύρνα αριθμούσε 328 κατοίκους, 163 άνδρες και 165 γυναίκες.
Ασχολίες των Συρναίων: Από τα πρώτα χρόνια οι κάτοικοι ασχολούνταν εντατικά με την καλλιέργεια της γης, από την οποία προμηθεύονταν τα απαραίτητα προς το ζην. Ιδιαίτερο προϊόν της γης ήταν και ένα είδος σιταριού, ο καλούμενος "ζουλίτσα", από τον οποίο παρασκευαζόταν η "μπογάτσα", είδος γλυκού ψωμιού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, στο χωριό υπήρχε μεγάλος αριθμός αλωνιών, περίπου σαράντα στον αριθμό, πολλά από τα οποία διατηρούνται ακόμα και σήμερα σε καλή κατάσταση. Επίσης, σημαντικός ήταν ο αριθμός των Συρναίων που διατηρούσαν μεγάλα κοπάδια αιγοπροβάτων. Το μεγάλο κύμα μετανάστευσης των δεκαετιών του ’50 και του ’60 που παρατηρήθηκε στην Ελλάδα, επηρέασε και τη Σύρνα. Μεγάλος αριθμός κατοίκων αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χωριό, κυρίως προς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τον Καναδά, αλλά και προς την Ευρώπη. Παρόλα αυτά, πάντα υπάρχει μία αμφίδρομη σχέση αγάπης μεταξύ ξενιτεμένων και ντόπιων. Πολλές είναι οι φορές, ιδίως τα καλοκαίρια, που έχουμε πολλές επισκέψεις στο χωριό ξενιτεμένων πατριωτών, οι οποίοι ποτέ δεν ξεχνούν την ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Ύδρευση: Η ύδρευση του χωριού με τη σημερινή μορφή της, από τις πηγές του Σαβαλά, ξεκίνησε το 1971. Μέχρι τότε η εν λόγω ανάγκη εξυπηρετούνταν από την παραδοσιακή πέτρινη βρύση, η οποία χρονολογείται στις αρχές του 20ού αιώνα. Αυτή βρισκόταν σε σχετικά μικρή απόσταση από το χωριό και το νερό προερχόταν από το όρος Μαίναλο. Η επίσκεψη στη βρύση, αποτελούσε ευκαιρία συνάντησης και συζήτησης των Συρναίων, κυρίως των νοικοκυρών. Ακόμα και σήμερα διατηρείται σε καλή κατάσταση, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει ικανοποιητικές ποσότητες νερού.    
Εκπαίδευση: Στη Σύρνα λειτουργούσε από το 1880 Δημοτικό Σχολείο, από το οποίο αποφοίτησαν πλήθος καταξιωμένων σήμερα, κοινωνικά και επαγγελματικά, ατόμων. Δυστυχώς, η φθίνουσα πορεία του πληθυσμού στην επαρχία επηρέασε και τη Σύρνα, με αποτέλεσμα τη δεκαετία του ’80 να διακοπεί η λειτουργία του σχολείου και οι μικροί μαθητές μετακινούνταν σε μεγαλύτερα γειτονικά χωριά. Η διατήρηση ακόμα και σήμερα του παλαιού σχολείου, προσφέρει ευχάριστες αναμνήσεις στους μεγαλύτερους που αναπολούν τα παιδικά τους χρόνια.   
Θρύλοι: Πλησίον του χωριού, στην τοποθεσία "Χαγιά" υπήρχε και υπάρχει υπόγεια σήραγγα μεγάλων διαστάσεων, η επονομαζόμενη "Τρύπα του Χαγιά". Σύμφωνα με κάποιες εικασίες αυτή οδηγεί στην ευρύτερη περιοχή της Καρύταινας. Επίσης, σε ελάχιστη απόσταση σώζονται σε πέτρες ίχνη (αύλακες) που προκάλεσαν οι ρόδες από τα κάρα τα οποία κινούνταν στοναρχαίο αμαξιτό δρόμο από τη Μεγαλόπολη προς το Μεθύδριο.


Η Σύρνα απέχει 7 χλμ από τη Στεμνίτσα, 19 χλμ από τη Μεγαλόπολη και 203 χλμ από Αθήνα. Μέσω της Εθνικής οδού Κορίνθου- Τριπόλεως φτάνουμε στην Τρίπολη. 
Από εδώ υπάρχουν δύο εναλλακτικές διαδρομές: 
Α) Φτάνοντας στη Μεγαλόπολη και από εκεί ακολουθώντας το δρόμο προς την Καρύταινα, λίγο πριν το χωριό στρίβουμε δεξιά. Μετά έξι χιλιόμετρα συναντάμε το Ελληνικό και αμέσως μετά τη Σύρνα. 
Β) Διαμέσου του Μαινάλου, ακολουθώντας το δρόμο προς το Χρυσοβίτσι. Μετά από μια διαδρομή είκοσι χιλιομέτρων μέσα από το ελατόδασος φτάνουμε στη διασταύρωση της Στεμνίτσας. Στρίβουμε αριστερά και μετά από δέκα χιλιόμετρα φτάνουμε στη Σύρνα.
http://www.syrna.gr/istoria.html

   ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ   


  ΚΚΤΕΛ Αρκαδίας: α) Μεγαλόπολη: 27910-22238
                          β) Τρίπολη: 2710-222560
                          γ) Αθήνα 210-5132834        
      Κέντρα Υγείας: α) Μεγαλόπολη: 27910-23947
                          β) Δημητσάνα: 27950-31401
      Αστυνομικά Τμήματα: α) Μεγαλόπολη:27910-22222
                                    β) Δημητσάνα: 27950-31205
      Κέντρο Αναψυχής και Εστίασης Σύρνας: 27910-24506

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Στη μνήμη του Γέρου του Μοριά


Στη μνήμη του Ελευθερωτή του Γένους


Του Νίκου Ι. Κωστάρα

Κάθε χρόνο στις αρχές Φεβρουαρίου τελείται μνημόσυνο για τον Ελευθερωτή του Γένους, από την Παγγορτυνιακή Ένωση, αποτίοντας φόρο τιμής στο θρυλικό Γέρο του Μοριά την ημέρα του θανάτου του (4/2/1843). Τέτοιες στιγμές, όταν πλησιάσεις για να προσκυνήσεις τον τάφο του αδούλωτου πρωταγωνιστή της ελευθερίας, αφουγκράζεσαι τις διαχρονικές υποθήκες του.
Ο απλός λαός τον χαρακτήρισε «γέροντα», όχι πως ήταν γέρος αλλά σοφός, έμπειρος και μυαλωμένος. Τον σοφό και έμπειρο ηγήτορα, που θα πρέπει να τον ακούν και να τον προσέχουν όλοι. Ήτο συνετός και βαθυστόχαστος και η λαϊκή του θυμοσοφία εκφραζόταν με παροιμίες, γνωμικά και αλληγορικές εκφράσεις. Αναρίθμητα είναι τα ανέκδοτα της δράσεώς του, των λόγων και των τεχνασμάτων για να εξαπατά τους Τούρκους, να ενθαρρύνει και ενθουσιάζει τους Έλληνες και να αποστομώνει τους αντιπάλους του. Τα ανέκδοτά του που αφηγούνται οι γέροι στο Μοριά έγιναν το Ευαγγέλιο του Ελληνικού Λαού. Η λαϊκή ψυχή περιέβαλε τον Γέρο του Μοριά με μυθικές ιδιότητες. Είχε καταστεί το ίνδαλμα του Ελληνικού λαού και μυθικός ήρωας στα πέρατα του κόσμου, που έρχονταν να τον γνωρίσουν στην απλή κατοικία του στην Πλάκα. Ενώ παροιμιώδης έχει μείνει η ομιλία του προς τους σπουδαστές στην Πνύκα, υποθήκες και για τη σημερινή νεολαία: «Πριν από όλα φυλάξετε στην ψυχήν σας την πίστιν σας και την πατρίδα σας. Εμείς περισσότερο από τα ντουφέκια, με την πίστιν μας στο Χριστό και την αγάπη μας στην πατρίδα ελευθερώσαμε την Ελλάδα. Μείνετε πάντα καλοί Χριστιανοί και καλοί Έλληνες, έτσι ο Θεός θα σας ευλογή, η Ελλάδα θα σας προστατεύει και όλα θα πάνε καλά στην ζωή σας». Και τους συμβούλευε :«Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γίνει σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητας και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας».
Απογοητευμένος από τους ξένους καταλήγει: «Είδα τότε ότι ό,τι κάμομε θα το  κάμομε μόνοι μας και δεν έχουμε καμμία ελπίδα από τους ξένους».
Αυτός ο γέροντας κουβαλούσε μέσα του τον ήρωα  και απέβη το μέγα πρότυπο. Το σύμβολο της αιώνιας δόξας της πατρίδας, ο ήρωας που πύκνωσε την ιδέα και την ζωή. Ο αγράμματος σοφός, ο αυτοδίδακτος, ο γεννημένος ηγέτης. Ήταν ο μυθικός καβαλάρης που εκπροσωπούσε το ηρωικό πνεύμα των Ελλήνων. Ο κατάφορτος από τις αρετές και τις αδυναμίες της φυλής μας, που κουβαλούσε μέσα του όλους τους προγόνους στο μεγάλο δέντρο της ράτσας με τις πανάρχαιες ρίζες του Ελληνισμού. Αυτός μετέβαλε τους δούλους σε ελεύθερους και τους γραικύλους σε Έλληνες. Ήταν ο μεγαλύτερος και ενδοξότερος πολέμαρχος του αγώνα της Ελευθερίας. Ο αθάνατος ελευθερωτής του Γένους – η κεφαλή της Τόλμης και της Ανδρείας – Όραμα και Θρύλος της Φυλής. Η ηρωική του μορφή πρέπει να διαποτίζει το είναι μας. Είναι χρέος μας να σταθούμε σιωπηλοί και ν’ αποκαλυφθούμε ενώπιον της φωτεινής σκιάς του, που πέρασε απ’ το κατώφλι της ιστορίας και οδεύει προς την αιωνιότητα. Οι προτροπές του ας γίνουν δρομοδείκτες στις δύσκολες στιγμές που περνά ο τόπος.
Είναι ώρα να ξυπνήσουμε από τον ύπνο της αδιαφορίας και να ανάψουμε ένα κερί στον τάφο του Γέρου του Μοριά για να νιώσουμε μια εθνική περηφάνια και πατριωτική αφύπνιση μέσα από τις φλέβες μας ενώ ο αχός της λευτεριάς να μας αγκαλιάζει με τη μορφή του πρωταγωνιστή της ελευθερίας. Να μας μεθύσει με το αθάνατο κρασί του ’21, η ηρωική μορφή του, η λαϊκή ψυχή του, με τις μυθικές ιδιότητές του. Σαν να ακούγεται η βροντερή πατριωτική φωνή του: «Ε, ωρέ Έλληνες, ξυπνήστε μωρέ, γιατί μας φάγανε...». Σαν αντίλαλός ταράζει συθέμελα τα στήθη των ηρώων και ξυπνά την εθνική υπερηφάνεια και το ηρωικό πνεύμα των Ελλήνων.
Ο Γέρος του Μοριά με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα είναι ένας από τους μεγάλους αρχηγούς της ράτσας. Αλατίζοντας την κουβέντα του με το γνώριμο του χοντρό αλάτι, στενάζοντας τον καημό του, έγινε η πρώτη, ολόπρωτη μορφή στον μεγάλο αγώνα. Μορφή αντιπροσωπευτική. Είναι ο γνήσιος άνθρωπος του Εικοσιένα.
Ορίστε το πρότυπο που πρέπει να αναζητούν οι σημερινοί νέοι για να μην χάσουν την Εθνική τους ταυτότητα, την εξυπνάδα, την λεβεντιά και το αδούλωτο πνεύμα. Ας αφήσουν τα προκατασκευασμένα είδωλα που τους αποπροσανατολίζουν και τους αλλοτριώνουν. Ο Γέρος του Μοριά είναι το πρότυπο για να δυναμώσουν οι πατρογονικές μας ρίζες και να τραφούν «με λιονταρίσιο μυαλό» που χρειάζονται οι νέοι μας για να αντιμετωπίζουν την αλλοτρίωση της καταναλωτικής κοινωνίας αλλά και να αγωνιστούν με εθνική αξιοπρέπεια στην Ευρωπαϊκή διάσταση χωρίς να ξεχνάνε «να φυλάνε Θερμοπύλες».

Νίκος Ι. Κωστάρας

Εφυγε ο Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος Του Νίκου Ι. Κωστάρα


Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος
Ο αυτοδημιούργητος βουνίσιος Καραβοκύρης




Του Νίκου Ι. Κωστάρα
Πλοίαρχου Ε.Ν
.

Ο καπετάν Βασίλης είναι η προσωποποίηση της εφοπλιστικής αξιοσύνης με ανθρώπινο πρόσωπο. Το σπάνιο παράδειγμα της ναυτιλίας, το χρέος, η ευθύνη, η δημιουργία, ο άνθρωπος, η προσφορά. Το πάθος του είναι η θάλασσα, η ναυτιλία, τα καράβια γιατί η θάλασσα συνδέει τον Ελληνισμό σε οικουμενική ενότητα και η Ελληνική ακμή οφείλεται στην αξιοποίηση της ναυτιλίας. Του αρέσει να τον λένε Καραβοκύρη. Έμεινε ο ίδιος, ο καπετάν Βασίλης με το χαρακτηριστικό χαμόγελο και την ανοικτή καρδιά του ναυτικού, όπως τον γνώρισα προ 25ετίας στην HELMEPA (Ελληνική Ένωση Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος) με ιδρυτή και πρόεδρο τον εφοπλιστή καπετάν Γιώργη Λιβανό. Αργότερα έπιασε το τιμόνι της HELMEPA και ο καπετάν Βασίλης με αξιόλογη δραστηριότητα για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης. Εκεί γνωριστήκαμε σαν καπετάνιος και είχαμε καρδιακή φιλία γιατί δεν είμαστε νησιώτες αλλά στεριανοί, μοραΐτες, ο καπετάν Βασίλης από την Μεσσηνία και εγώ από την Αρκαδία, από τα κατσάβραχα της Γορτυνίας. 
Κι όμως λουστήκαμε με την αρμύρα του ωκεανού και από άμισθα τζόβενα καπετανεύσαμε. Όπως εξομολογείται ο ίδιος στο χαιρετισμό του στην λαμπρή τελετή ονοματοδοσίας του μεγαλύτερου κιβωτιοφόρου COSCO HELLAS (27-7-2006). «Ήταν Ιούνιος 1953, όταν πρωτομπάρκαρα, τζόβενο σ’ ένα παλιό καράβι, άμισθος και με πληρωμένη την τροφή μου για τους πρώτους μήνες και άρχισα το όμορφο ταξίδι στην Ναυτιλία, ταξίδι γεμάτο μεγάλες συγκινήσεις, αγωνίες λαχτάρες και χαρές». Με εφόδια το φιλότιμο, τη λεβεντιά, τη ναυτοσύνη και την καπατσοσύνη που διακρίνει τους Έλληνες ναυτικούς.
Το βλέμμα του ατένιζε μακρύτερα τον ορίζοντα, ακόμη αγνάντευε το ανθρώπινο πέλαγος, τη ζωή, τη δημιουργία. Κοίταζε μακριά κι είχε οράματα και τα υλοποίησε. «Όταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ σου» τονίζει ο διάσημος PAULO COELHO. Και αυτό συνέβη και με τον Καπετάν Βασίλη. Αυτό το αγροτόπαιδο από το Διαβολίτσι Μεσσηνίας πρωτοείδε τη θάλασσα στα 13 του χρόνια και την αγάπησε.
Είναι ο γνήσιος Έλληνας που κλείνει πάντα μέσα του έναν Οδυσσέα, που τον κυβερνάει, που τον σπρώχνει εμπρός για να ζήσει τη δική του Οδύσσεια. Είναι η προσωποποιημένη ευφυία, που κινείται μέσα σ’ ένα δύσκολο κόσμο αλλά ξέρει να βρε τα κλειδιά του. Είχε την ικανότητα και την αποφασιστικότητα να πιάσει τα μηνύματα της εποχής που έρχονταν και δεν φαίνονταν. Ξεχώριζε το μεγάλο κύμα που ερχόταν από τη γέφυρα της Εταιρείας COSTAMARE, που ίδρυσε το 1974. Ξεκίνησε με ένα μικρό πλοίο και κατάφερε να τη μεταμορφώσει από bulk operator στη μεγαλύτερη ελληνική, καθώς και σε μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως, εταιρεία διαχείρισης πλοίων, μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.
Σήμερα η ναυτιλιακή εταιρεία COSTAMARE διαχειρίζεται 35 πλοία CONTAINERS υπό Ελληνική σημαία τα οποία είναι ναυλωμένα στις μεγαλύτερες εταιρείες τακτικών γραμμών και μαζί με τις θυγατρικές της εταιρείες διαχειρίζεται 60 περίπου πλοία. Μια ζηλευτή ναυτιλιακή εταιρεία που στην πρύμη της κυματίζει η γαλανόλευκη και στελεχώνεται με Έλληνες αξιωματικούς. Η Ελληνική σημαία και τα Ελληνική πληρώματα χαίρουν της αναγνώρισης διεθνώς.
Το απόγειο της ναυτιλιακής του δραστηριότητας λάμπρυνε με την τελετή της ονοματοδοσίας του μεγαλύτερου κιβωτιοφόρου “COSCO HELLAS” στις 27 Ιουλίου 2006 στο Νέο Ικόνιο, που προκάλεσε συγκίνηση και υπερηφάνεια στο πανελλήνιο. Η τελετή βάπτισης του πλοίου στον τόπο του, στη χώρα του, και η δημοσιότητα που πήρε, έδωσε την ευκαιρία στους Έλληνες να συνειδητοποιήσουν ακόμη μια φορά τι σημαίνει Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία. Αποδεικνύει για μια ακόμη φορά το ειδικό βάρος που διαθέτει η Ελληνική Ναυτιλία στηρίζοντας αποφασιστικά την ανάπτυξη της πατρίδας μας, ανοίγοντας δρόμους ειρηνικής και παραγωγικής συνεργασίας με διεθνή εμβέλεια.
Το COSCO HELLAS έχει ουσιαστική αλλά και συμβολική σημασία γιατί επισφραγίζει τις ελληνοκινεζικές σχέσεις όχι μόνο στη διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων αλλά σε ένα ευρύ τομέα δραστηριοτήτων. Μάλιστα ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, που τίμησε την τελετή εξέφρασε το σεβασμό του για την συνεισφορά του Καπετάν Βασίλη στη ναυτιλία ως «πρότυπο επιχειρηματικής δράσης και επιτυχίας αλλά συνάμα, και κοινωνικής ευθύνης». Ενώ χαρακτήρισε τη συμφωνία συνεργασίας COSCO-COSTAMARE ως «ατμομηχανή της ευρύτερης συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες». Κι αυτή η επιτυχία της οικονομικής συνεργασίας των δύο χωρών οφείλεται κυρίως στην «ψυχή της COSTAMARE» τον Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο, που στο φωτεινό του πρόσωπο λάμπει μια δυναμική και δημιουργική προσωπικότητα, πολυσύνθετη και πολυδιάστατη με όνειρα και οραματισμούς αλλά και την απλότητα του φτασμένου, σαν τον Οδυσσέα, αθλητή, ασκητή και σπουδαίο καπετάνιο, γιατί η διαχρονικότητα της Ελληνικής ναυτοσύνης από το μυθικό Οδυσσέα διαιωνίζουν το δαιμόνιο της Ελληνικής Φυλής. Γι’ αυτό ανακηρύχθηκε Greek Shipping Personality of the year (2006) στην τρίτη απονομή βραβείων της Lloyds list.
Και σε αυτή τη λαμπρή τελετή της ονοματοδοσίας της COSCO HELLAS επέλεξε ο καταξιωμένος βάρδος και στυλοβάτης της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας για να ανακοινώσει και επίσημά την απόφασή του να αποσυρθεί από το πηδάλιο του ομίλου της COSTAMARE, τελειώνοντας ένα ταξίδι που ξεκίνησε πριν από 53 χρόνια, όταν πρωτομπαρκάρισε τον Ιούνιο του 1953. Συγκινημένος είπε στους καλεσμένους του : «Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που τελειώνει αυτό το ταξίδι στο ίδιο λιμάνι που ξεκίνησα τζόβενο, σ’ ένα παλιό καραβάκι» και σήμερα με το πανέμορφο Ελληνικό «πλεούμενο» με την γαλανόλευκη, παραδίδοντας τυπικά τη διαχείριση του Ομίλου στα παιδιά μου (Κωστή, Αχιλλέα, Χρήστο) και τους ευχήθηκε να ζήσουν τις ίδιες ευτυχισμένες στιγμές, όταν με τη σειρά τους συμπληρώσουν τον κύκλο της δικής τους επαγγελματικής δράσης. Δεν παρέλειψε να τονίσει ότι την επιτυχία του την οφείλει στο Θεό, στη σύζυγό του Κάρμεν και στους Τραπεζίτες. Μα πάνω απ’ όλα στον άξιο και αφοσιωμένο συνάδελφο ναυτικό, στο γραφείο, στη γέφυρα, στο μηχανοστάσιο. Μάλιστα στον συνάδελφο ναυτικό και βρήκε την ευκαιρία να τιμήσει τη μάνα και τη γυναίκα του ναυτικού, τον συνεργάτη του Ελληνικού Θαύματος της Εμπορικής Ναυτιλίας.
Συνδυάζει το επιχειρηματικό δαιμόνιο με το βαθύ συναισθηματισμό και την ανυπόκριτη αγάπη προς όλους και ιδιαίτερα τους ναυτικούς που θεωρεί πρωτεργάτες του Ναυτιλιακού Μεγαλείου.
Αυτή είναι η υπεροχή του Μεγάλου της Εμπορικής ναυτοσύνης με την ακατάβλητη δύναμη δημιουργίας και ανθρωπιάς. Δεν ξέχασε τον συνάδελφο ναυτικό αλλά τον αναγνώρισε και τον τίμησε και τον τιμά γι’ αυτό τελευταία αποφάσισε να ταξιδέψει στα λιμάνια που βρίσκονται πλοία του για να τα επισκεφθεί και να αποχαιρετίσει τα πληρώματά τους, τους ναυτικούς του.
Έμεινε ο Καπετάν Βασίλης που ήξερα, ο δυναμικός καραβοκύρης και απλός άνθρωπος.
Έμαθε για το χαμό της γυναίκας μου Ζηνοβίας και με συλλυπήθηκε ψυχικά και εγκάρδια. Ακόμα μου έστειλε την κασέτα με την τελετή του COSCO HELLAS γιατί δεν μπόρεσα να παρευρεθώ. Δεν ξέχασε τον παλιό του συνάδελφο καπετάν Νικόλα και συγκινούμαι για την εκτίμησή του. Πάντα απαντάει στα τηλεφωνήματα και ποτέ δεν ήταν «απασχολημένος», ενώ θυμάμαι με συγκίνηση την επίσκεψή μου στο εφοπλιστικό γραφείο. Ήταν ο Καπετάν Βασίλης που γνώρισα προ 25ετίας στην HELMEPA και μου ευχήθηκε να γίνουμε παππούδες!
Περιορίστηκα στις ναυτιλιακές δραστηριότητές του και όχι και στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις (Π.Ο.Τ.Α. – Περιοχή Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης), στη Μεσσηνία (12 ξενοδοχεία, 1000 κατοικίες, 7 γήπεδα, συνολικό ύψος 950 εκατ. ευρώ) γιατί θέλησε να τιμήσει και τον τόπο του. Δεν θέλησα να αναφερθώ στις χορηγίες και κοινωνικές προσφορές καθότι ο ίδιος τις αποφεύγει, μόνο με μια εξαίρεση, θα τον ευχαριστήσω εκ μέρους των συναδέλφων για την προσφορά του, τα γραφεία της λέσχης αρχιπλοιάρχων στον Πειραιά.
Να’ σαι καλά Καπτα Βασίλη, Καραβοκύρης και άνθρωπος.
(Ανατύπωση από Ναυτική Ελλάδα και Έκφραση Απρ. 2007)



25 Ιαν. 2011 ο 76χρονος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, ο «βασιλιάς» των κοντέινερς, ο βουνίσιος καραβοκύρης, μπαρκάρισε στη θάλασσα της αιωνιότητας. Εθνική απώλεια για τη ναυτιλία, παράδειγμα για όλους μας. Καλό ταξίδι αγαπητέ φίλε καπτα-Βασίλη.



Νίκος Ι. Κωστάρας

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

"ΠΑΝΑΡΚΑΔΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ - ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ - ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ"

Με ιδιαίτερη χαρά, σας προσκαλούμε στην καθιερωμένη εκδήλωση για την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας της Ομοσπονδίας, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 11:00, στα γραφεία της Π.Ο.Ε. (Τζώρτζ 9, 1ος όροφος).


Θα ακολουθήσει εορταστικό πρόγραμμα με τον ερευνητή – μουσικό Κωνσταντίνο Παυλόπουλο, ο οποίος και θα μιλήσει με θέμα «Αναμνήσεις μιας ζωής: τραγούδια και νοσταλγίες από την Αρκαδία μας».

Θα ήταν τιμή να παρευρεθείτε στην Εκδήλωσή μας, στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς. 

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΗ ΤΡΙΠΟΛΗ


ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΑΣ





Τη Πέμπτη το βράδυ, μία παρέα νέων ανθρώπων, επιστρέφοντας από νυχτερινή διασκέδαση δέχτηκε απρόκλητη επίθεση, στο κέντρο της πόλης, από ομάδα ενστόλων (και κουκουλοφόρων), που ξυλοκόπησαν άγρια τον έναν απ΄αυτούς, στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο, (κατά απαίτηση των συγγενών του, στις 9.00!!! το επόμενο πρωί), γιατί αρνήθηκε να τους ακολουθήσει στο τμήμα, εφ΄όσον δεν είχε διαπράξει κάποια αξιόποινη πράξη. Το περιστατικό εξελίχθηκε, από έναν αστυνομικό εκτός υπηρεσίας που τους έκοψε το δρόμο με το αυτοκίνητο, (καταδιώκοντας ποιος ξέρει ποιά φαντασίωση) και απαιτώντας «εξακρίβωση στοιχείων»..

Με δεδομένο το «κυνήγι μαγισσών» , στο οποίο έχουν αξιέπαινες επιδόσεις, οι «τηρητές της τάξης»,διαδραματίστηκαν απίστευτα περιστατικά επιχείρησης απρόκλητης επίδειξης ισχύος,  κατασταλτικού ελέγχου, τιθάσευσης και υποταγής πολιτών, που απλώς περπατούν στους δρόμους της πόλης τους..
Θεωρούμε τη δίωξη, το προπηλακισμό, και το άγριο ξυλοκόπημα του άτυχου φοιτητή, πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα, πράξη κατάργησης των συνταγματικών δεδομένων, και απαιτούμε την υποδειγματική τιμωρία των ενόχων αστυνομικών.
ΜΠΡΑΒΟ!
Το «υπουργείο προστασίας του πολίτη», οφείλει να προχωρήσει στη βράβευσή τους για την ιδιαίτερη συμβολή τους στην εμπέδωση της «δημοκρατίας» του ροπάλου, και της «υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων» που παραπέμπει στις σκοτεινότερες εποχές της ιστορίας μας.
Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα : Δεν είμαστε διατεθειμένοι σε καμία περίπτωση να δεχθούμε αστυνομική αυθαιρεσία, τραμπουκική συμπεριφορά, και κρατική τρομοκρατία,
ούτε από τους τοπικούς ένστολους ράμπο, που χτυπούν, εξευτελίζουν και συλλαμβάνουν απρόκλητα ανθρώπους, σε μια άθλια αναπαραγωγή της  χολιγουντιανής ταινίας «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» (εδώ, προστέθηκαν και 10 μαυροντυμένοι κουκουλοφόροι, για τους γνωστούς λόγους της «γλάστρας»..)
ούτε από τους γνωστούς κύκλους των φασιστικών νεροφίδων , που λουφάζουν στα βαλτόνερα και στις σκιές του εμετικού παρακράτους, και απολαμβάνουν ανενόχλητοι, ένα γλεντοκόπι ασυδοσίας,  ατιμωρησίας και πλήρους ασυλίας..
Μας εξοργίζουν, δε μας φοβίζουν.
Η αλληλεγγύη μας σε όποιον την υφίσταται, και για όποιο λόγο, είναι αναντίρρητη και δεδομένη.
Και οι αγώνες μας, για ένα ατίθασο μέλλον,
δίκαιοι και νικηφόροι.

Εναλλακτική κοινότητα Τρίπολης